آخرین بار که به محضرش شرف یاب شدم نمایشنامه ء”کفن سیاه” میرزادهءعشقی را قرائت می کرد که در آن شاعر، وضع آشفته و روزگار سیاه زنان ایران را تجسم کرده بود.هر دوره ءتاریخ این بلاد را تورق نماییم حب وطن گویا گناه کبیره بوده است و جرم نابخشودنی . چه سرها بر دار نرفته چه خون ها ریخته نشده تا این وطن ، وطن شود.میرزا یوسف خان خوش نویس، شکسته و نستلیق هر دو را بسیارخوب تحریر می کرد. نقاشی هم بلد بود .حدود سی سال داشت . تازه از سفر اسلامبول رجعت کرده بود.از آن جوان هایی بود که طبیعت درخلقت او سنگ تمام گذاشته و قدرت به خرج داده بود.میرزا یوسف خان خوش نویس به جرم شکایات و شکواییه های متعدد به حال دوران،تحت تحقیق و تعقیب نظمیه بود .نصرت الله خان _پسر عموی میرزا یوسف خان که هم خانه اش بود،در بازار زمزمه هایی از نقشهء سربه نیست کردن میرزا یوسف خان شنید.مضطرب به خانه آمد.مهری سلطان پای حوض ظرف می شست .سمت ایوان قدم برداشت ِهمین که پا به ایوان گذاشت، صدای میرزا یوسف خان شنید که داشت برای شاگردش از خواب آشفتهء دیشب می گفت. اینکه زلزله ای آمده بوده و فقط اتاق میرزا یوسف خان خراب شده.
نصرت الله خان آشفته وارد اتاق شد سلام کرد وگفت :”صدقه بدهید میرزا . چند روز درخانه مانده احتیاط کنید. حتما صدقه بدهید”.
میرزا یوسف خان پس از رجعت از اسلامبول در خانه ی مشیر التجار منزل کرده بود به همراه پسرعمویش نصرت الله خان و خدمتکارش مهری سلطان.
دوم روز وقت اذان ،نصرت الله خان همین که به خانه رسید. دو ناشناس با مهری سلطان سرگرم گفتگو بودند. سراغ میرزا یوسف خان می گرفتند.به بهانه ی نوشتن عریضه ای به خط خوش.نصرت الله خان سلامی داد و وارد خانه شد. میرزایوسف خان با شاگردش مشق خوشنویسی می کرد.
فردای آن روز مجددا همان دو نفر آمدند . مهری سلطان به اذن میرزا یوسف مجوز حضور داد . وارد شدند . به اتاق میرزایوسف خان هدایت شدند. میرزا یوسف به احترام میهمانان تازه وارد برخاست. یکی از ایشان بلافاصله یک کاغذ را به میرزا یوسف داد ، مشغول گفتگو بودند که دیگری بی هیچ درنگ از پشت به میرزا یوسف خان شلیک کرد و هر دو متواری شدند.میرزا یوسف به سختی خودش را به کوچه رساند.همسایه ها از صدای گلوله و ناله و فریاد میرزا وحشت زده به کوچه هجوم آوردند. دقایقی بعد میرزا یوسف را به مرکز صحیهءنظمیه بردند. میرزا یوسف خان رنگ و رو پریده ، با ناله مدام تکرار می کرد: ” زود مرا از اینحا ببرید.”
میرزا یوسف باهمان حال بد یکی از قاتلان را در مرکز صحیهء نظمیه شناخت که با لباس شخصی به قصد کشتن میرزا رفته بود .آن قاتل دو سال بعد به جنون مبتلا شد. همدست قاتل هم در دادگاه طبیعت به مرگ محکوم شد . در سفری دریایی غرق شد .
از ضربت خوردن تا مردن میرزا یوسف خان فقط سه ساعت به درازا کشید .

خوش درخشید ولی دولت مستعجل بود …٭

٭حافظ

سنه ۱۳۳۱قمری

ارغوان خاتون

مرضیه عطایی”ارغوان”

#قاجاری
#قاجار_نویسی
#قجر_نویسی