پاییز جوانه می‌زند با تو تاراج خزان را که

تو نمی دونی که دنیا وقتی نیستی سوت و

چه بی‌حساب شکفتم، چقدر گل دادم به ‌سالنامه‌ی عمرم،

صحبتت شعر است و خاموشیت هم دوری‌ات سخت و

بکوب شیشه‌ی دل را به سینه‌ی سنگی سماع عاشق

پاییز جوانه می‌زند با تو تاراج خزان را که

پرنده ها پر میکشن تو آسمون خاطره قشنگی خاطره

اندازه‌ی آهی جنون عشق او پایید افسوس عمر نوح

برگرد که دیدنی شده احوالم افتاده هوای عاشقی در

. سایه ی کبود ابرا رو سرم من و