او برای تنهایی‌های من نقشه می‌کشید تو با رویاهایت

تنها تحفه‌ام برای تو عاشقانه‌هایی‌ست از عطر سیب آکنده

  🔳 تاسیان تاسیان* تاسیان تاسیانٍ ناتمام باید تو

ریشه‌ات را برمی‌کشم از خاک شاخه‌هایت را به آتش

کسی چه می‌داند که این درختِ خرمالوی پیرِ باغچه

به صخره‌ی دلت آشیانه کرده‌ام شبیه سینه‌سرخی عاشق در

وقتی دوستت دارم تابستانی در من نفس می‌کشد سر

تو یک نفر نیستی تو دیوان دیوان شعری آسمان

می‌بینی؟ ماه شده‌ای و به آسمان فخر می‌فروشی ومن

  می‌خواهم خورشید را صدا بزنم که کمی عقب‌تر