🔹نسیم عطر تو را داشت، طوفان شد.
🔹هوا آن قدر آلوده بود که پرندگان راه آشیانه را گم کردند.
🔹حاصل جمع پروازها را به قلب شکارچی شلیک می کنم.
🔹ویروس کرونا خودکـشی کرد.
🔹موج گهواره ی ماهی بی تاب شد.
🔹پرواز شکار نمی شود.
🔹طوفان، دیوانه ترین باد است.
🔹گاهی حرف شنوی سکوت حوصله سر بر است.
🔹بهار تمام پنجره را گلدوزی کرد.
🔹حزب باد آتش را شعله ور تر کرد.
🔹روزنه ی امید اعدام نمی شود.
🔹باران همآغوش رود بی قرار شد.
🔹حوض خالی از ماهی، گورستان گربه است.
🔹باد قاصد رازداری برای این همه بوسه نبود.
🔹با هزارپا و چهل چشم بر سر قرار حاضر شدم.
🔹کمر گرسنگان زیر بار زندگی خم شد.
🔹تا آخرین فشنگ با زندگی جنگید.
🔹قفس به خاک پای پرواز هم نمی رسد.
🔹زمستان تا رسیدن بهار خودش را سرگرم می کند.
🔹چشمهایت شب پره های بی تاب شب منند.
🔹گل بوسه هات باغ و بهار و بهشت اند.
🔹چکاوک از تنهایی خود برای باغ سرود ساخت.
🔹شب نشینی شب پره ها خیالم را چراغانی می کند.
🔹سینه سرخ عاشق ترین پرنده است.
🔹آغوش تو شومینه ترین گرمای زندگی ست.
🔹این تُنگ کوچک، برای ماهی تشنه، دریاست.
🔹گربه در تنهایی حوض و حیاط و ماهی، پایش را از گلیمش دراز تر کرد.
🔹نگاه شکارچی پر از حسرت پرواز است.
🔹حالا که هرکسی ساز خودش را می زند، این سمفونی گوش خراش است.
🔹مرگ و زندگی برای آزادی سرود می خوانند.
🔹شب را به اندازه ی دلتنگی هایم برای تو دوست می دارم.
🔹با تماشای ماهی ها در حوض، گربه حسرت آبشش دارد.
🔹پرندگانی که پیمانه ی پرواز را سر کشیدند، در لایتناهی آسمان محو شدند.
مرضیه عطایی”ارغوان”
آخرین دیدگاهها