روزانه نویسی (۵)

روزها با سرعت شگفتی در حال گذر هستند و من نمی‌دانم چطور اینهمه دغدغه را در این محدودیت زمانی بگنجانم. آدم‌های دور و برم هم کمی محسوس‌تر پرتوقع شده‌اند و انگار گاهی از پس این حجم از توقع بر نمی‌آیم. البته راه خود را پیش گرفته‌ام،اما همان دقایق شنیدن گله ها و شکایت‌ها هم به خودی خود انرژی منفی هستند.

تغییر سبک زندگی هم مشکلات خاص خودش را دارد ولی وقتی مسیر مشخص باشد، چندان سخت نیست.

به اشتراک بگذارید
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در twitter
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در linkedin
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *