داستان مینیمال یا داستانک کوتاه‌ترین حالت روایت داستان است. طرفداران این داستان‌ها به آن داستان ناگهانی، داستان لحظه، داستان برق‌آسا، داستان کارت پستالی و داستان طرح‌وار هم می‌گویند. داستانک از طرح اولیه‌ای که برای نوشتن یک رمان، یا داستان کوتاه در ذهن نویسنده شکل می‌گیرد هم، کوتاه‌تر و خلاصه‌تر است.
در دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی جنبش مینیمالیسم در بیشتر هنرها از موسیقی و ادبیات تا نقاشی و هنرهای تجسمی راه پیدا کرد. در ادبیات داستانی نیز short short story یا داستان کوتاه کوتاه (داستان خیلی کوتاه) جای خود را به عنوان یک جریان باز کرد که در اصطلاح به آن داستان مینیمال (داستانک) می‌گویند.
خلق داستان‌های مینیمال را در واقع نوعی واکنش نسبت به جامعه‌ی مدرن و صنعتی امروز می‌دانند. به عبارت دیگر، داستانک‌ها بنابر احتیاج زمان خلق شده‌اند.
آشکارترین ویژگی مینیمالیست‌ها فشردگی کلام، ایجاز، کم‌حرفی و به عبارتی بهتر برهنگی واژگان است. امروزه این نوع داستان‌ها را داستان‌های Flash Fiction یا داستانهای برق‌آسا می گویند. البته خیلی قبل‌‌تر از این حرف‌ها، کسانی مانند کافکا بوده‌اند که داستان‌های برق‌آسا می‌نوشتند.
از مهم‌ترین نویسندگانی که داستانک‌های بسیار نوشته‌اند می‌توان به آنتوان چخوف، ادگار آلن پو، ارنست همینگوی، اُ. هنری و… اشاره کرد. از میان نویسندگان ایرانی نیز صادق هدایت، چوبک، ابراهیم گلستان و… را می‌توان نام برد.