تا که خورشید منی نور فقط می نوشم شبم

آخر زلیخا می شوم در قصه ی عشق بار

نام مرا دوباره صدا کن که گل دهم عاشق

آب آتش گرفته از عطشم مثل باران بر این

چشمم که فقط محو تماشا شده است در قعر

  بدجور عطش را به دل انداخته ای با

طوفانی ام و دستخوش رویایت زخمی شده ام به

  ویران شده‌ام، خانه‌ات آباد ای عشق زخمی شده‌ام،

  بعد از تو دیگر شعر بازاری ندارد هذیانِ