کُنج ِ لبانت
لانه ی کوچکم
کلبه ی آرامشم
خانه ی امنم
مامنِ دلواپسی های امروز و فردام …
بال ِ رهاییم
شورِ شعرم
شرابِ کهنه ام !
عسل ِنابِ کندوانِ سبلان است این
یا مرهم ِ عمیق ترین زخم های تنهایی ؟
مرضیه عطایی “ارغوان”
کُنج ِ لبانت
لانه ی کوچکم
کلبه ی آرامشم
خانه ی امنم
مامنِ دلواپسی های امروز و فردام …
بال ِ رهاییم
شورِ شعرم
شرابِ کهنه ام !
عسل ِنابِ کندوانِ سبلان است این
یا مرهم ِ عمیق ترین زخم های تنهایی ؟
مرضیه عطایی “ارغوان”
آخرین دیدگاهها