ابر نشدم که بر تو ببارم
آسمان نشدم
تا ستاره ها را
به دامنِ شبهات بریزم
کوه نشدم
که پژواکِ عاشقانه هات را
یک تنه فریاد بزنم
.
.
.
شاعری شدم با دست های خالی
که هر شب
با ترنمِ شعری
پاورچین پاورچین
به خلوتِ تو پا بگذارم!
مرضیه عطایی”ارغوان”
آخرین دیدگاهها