کُنج ِ لبانت
لانه ی کوچکم
کلبه ی آرامشم
خانه ی امنم
مامنِ دلواپسی های امروز و فردام
بال ِ رهاییم
شورِ شعرم
شرابِ کهنه ام!
عسل ِنابِ کندوانِ سبلان است این
یا مرهم ِ عمیق ترین زخم های تنهایی؟
مرضیه عطایی”ارغوان”
کُنج ِ لبانت
لانه ی کوچکم
کلبه ی آرامشم
خانه ی امنم
مامنِ دلواپسی های امروز و فردام
بال ِ رهاییم
شورِ شعرم
شرابِ کهنه ام!
عسل ِنابِ کندوانِ سبلان است این
یا مرهم ِ عمیق ترین زخم های تنهایی؟
مرضیه عطایی”ارغوان”
آخرین دیدگاه‌ها