عشق نسیان نمی‌شناسد ماهی در دل سیلاب شناور است می‌رقصد با نور گم می‌شود در آوارگی! مرضیه عطایی”ارغوان”  

از تلواسه‌ و تشویش به تنگ آمده‌ام می‌خواهم در شادی بی‌رحم چشم‌هایت خودم را خلاص کنم! مرضیه عطایی”ارغوان”  

در من قدم می‌زنی تو در من آواز می‌خوانی در من می‌نوازی در من شعر می‌شوی تو شبیه هیچکس نیستی شبیه هیچکس نیستی تو آواز آخرین منی تو پرواز آخرین! مرضیه عطایی”ارغوان”